سازه باید انعطاف‌پذیری مناسبی در برابر انفجار و برخورد و ضربه داشته باشد. همچنین توجه به موضوع خرابی پیش رونده در سال های اخیر باعث پررنگ شدن اهمیت مقاوم سازی سازه ها در برابر بارهای ناگهانی مانند انفجار شده است. این در حالی است که اکثر سازه های موجود مقاومت و شکل‌پذیری کافی در برابر انفجار و برخورد و ضربه را ندارند. یکی از روش های افزایش انعطاف پذیری و کاهش آسیب های وارده بر سازه در اثر بارهای ناگهانی، افزایش درجه نامعینی سازه یا به عبارتی مسیرهای جایگزین انتقال بار است که در صورت آسیب و گسیختگی اعضای کلیدی سازه انتقال و توزیع بار در سایر المان ها صورت گیرد. همچنین  می توان مقاومت سازه را در برابر این حوادث افزایش داد؛  پیشنهاد متخصصین شرکت مقاوم سازی افزیر، استفاده از لایه‌های کامپوزیت پلیمری FRP به منظور مقاوم سازی سازه‌ها در برابر انفجار و ضربه می‌باشد. بدین منظور لایه‌های نازکی (درحدود 1/3 میلی متر) از کامپوزیت پلیمری FRP روی قسمت‌های سازه همچون دیوار اجرا می‌شوند. تعداد لایه‌های FRP، جهت‌گیری آن‌ها و نیز نحوه اتصال آن‌ها به طور دقیق توسط مهندسین شرکت مقاوم سازی افزیر محاسبه شده و نقشه‌ها و جزییات مفصل آن به کارفرما ارائه می‌گردد. بسته به نیاز کارفرما و شدت انفجار و برخورد و ضربه موردنظر، طرح مقاوم سازی سازه‌ها در برابر انفجار و ضربه ارائه شده توسط مهندسین شرکت افزیر، سفارشی سازی می‌شود.

استفاده از الیاف FRP شرکت افزیر برای مقاوم سازی سازه‌ها در برابر انفجار

مقاوم سازی سازه پل در برابر انفجار و برخورد به کمک الیاف FRP 

مقاوم سازی ستون در برابر انفجار و برخورد به کمک الیاف FRP 

ویژگی‌ها و مزایای کاربرد لایه های کامپوزیت پلیمری FRP برای مقاوم سازی سازه ‌ها در برابر انفجار و برخورد

• قابلیت مقاوم سازی دیوارها، کف‌ها و ستون‌ها
• افزایش حداقلی در ابعاد اعضای سازه (معمولا حدود 13 میلی‌متر)
• سرعت بالای اجرای مقاوم سازی
• پس از اجرا می‌توان لایه‌ها را پوشاند تا در معرض دید نباشند.
• از جمله مزایای استفاده از لایه های کامپوزیت پلیمری FRP شرکت افزیر در سازه های بتنی کاهش تغییر شکل سازه، کرنش ها و اثرات تخریب در بتن می‌باشد. مصالح کامپوزیتی FRP تنش در میلگرد های داخل بتن را کاهش داده و از جاری شدن میلگرد ها جلوگیری می کند. طبق مقایسه ای که بین الیاف مختلف FRP  جهت مقاوم سازی در برابر انفجارصورت گرفته است، به ترتیب الیاف یا مصالح کربن، شیشه و آرامید بهترین عملکرد پلیمری را دارند.